Akropolis’in inşasına MÖ 5. yüzyılda başlandı. Kelime anlamı olarak yukarıdaki şehir anlamına gelen akropolis, tapınakların, hazinelerin saklandığı ve birçok kurumu bünyesinde bulunduran bir yapıdır. Bu nedenle savaş durumlarında korunacak yerdir.
Akropolis, şehrin içinde 270 metre yükseklikte bir tepedir. Tepenin üstü 310 metre uzunluk, 140 metre genişlikteki düz bir alandır. İlk inşa edildiği zamanlarda surlarla çevrili bir kale halindeyken sonrasında Yunan mimarisiyle süslenmiştir.
Akropolis’teki başlıca yapı Parthenon, Erekhtheion, Nike tapınağı, Propyleia (giriş kapısı) dır. Akropolis’in en önemli yapılarından biri olan Parthenon tapınağı, şehrin koruyucusu ve baş tanrıçası olarak kabul edilen Athena için yapılmıştır. Masif temelleri kireçtaşından, sütunlar ise daha önce kullanılmamış bir malzeme olan Pentelik mermerinden yapılmıştır. Doğu ve Batı cephesindeki 8 kolondan, kuzey ve güneydeki 17 kolondan oluşan bir tapınaktır. Sütunlar arasındaki oran tapınağın dikey ve yatay oranlarının yanı sıra binanın sütunlar ve yükseklikleri arasındaki boşluklar gibi binanın diğer birçok ilişkisini de yönetmiştir. Tabanın üst basamağı ile ölçülen bina 30.89 metre genişliğinde ve 69.54 metre uzunluğundadır.
Akropolis’in 2500 yıldır ayakta durması, olan birçok depreme rağmen zarar görmemesi mühendislerin yıllar süren araştırma konusu oldu. Parthenon ve Akropolis’in sismik davranışının nedenleri araştırılırken, yapıların depreme karşı ustaca tasarlandığı sonucuna varıldı. Ayrıca tapınakta dikkat çeken dış sütunlar taşıması daha kolay olacak şekilde ve sismik hareketlere dayanıklı olacak şekilde inşa edilmiştir.
Akropol ve Parthenon’u anlatan Aristoteles Üniversitesi Kyriazis Pitilakis İnşaat Mühendisliği Bölümü Profesörü, “Tapınak, başa çıkılamayacak mühendislik problemlerine çözüm bulabilecek şekilde yapıldı.” dedi.
Statik olarak neredeyse mükemmel olarak kabul edilen bu tapınağın müdahale edilmeyen birçok bölümü vardır. Ancak savaşlar nedeniyle zarar gördüğünden restorasyon çalışmaları uzun yıllardır devam etmektedir.
